اندر احوالات کارواش!

شیخ ما را روزی پرسیدند: یا شیخ به کجا چنین شتابان؟ شیخ بگفت: همی سوی کارواش می‏روم.

گفتند: یا شیخ تو را پیش از این اتومبیل نبودی، به کارواش چگونه می‏شوی؟

شیخ گفت: از آن روی که در آن‏جا مرا بشویند، چراکه کارواشیان تمیز می‏شویند و تمیز آب می‏کشند و تمیز خشک می‏کنند و البته تمیز در زیر آفتاب لایزال پهن می‏کنند.

دیگر این‏که در کارواش مجال صحبت نمی‏دهند و اتوماسیون در آن بر همه چیز حاکم است تا به خود جنبیدندی کار تمام شده، بنی بشر را هیچ نفهمیدندی.

گفتند یا شیخ از کدامین کانال با کارواش آشنا شدندی؟ شیخ بگفت: از آن روز که بدیدم کسان نامجو و بنی بشر دلاور همچون حیدر و دیگر کسان که به دنبال فرج درد خود بودند به کارواش می‏روند، من نیز کارواشی شدم.

مریدان بگفتند: صاحب کارواش کیست؟ شیخ بگفت: فردی کوتاه قد، خندان و آراسته به کت و شلوار که هر چند گاه از موتورخانه‏ی اندرونی کارواش به همراه مهمانی چند بیرون می‏آید و تابی می‏خورد، نیشخندی و افاضات کلامی و هرآنچه خواهد گفتندی و خندیدندی بر ریش جماعت.

مریدان را بسیار خوش آمد و همگی به همراه شیخ به کارواش شدند و خود را به دست کارواش‏چی سپردند و پاک تمیز خشک و پهن شدند.