انسان موجودی با دو جنبه ی فردی و جامعه گرایی غیر قابل انکار است و در طول تاریخ بشر، آدمی در برخی اوقات نیاز به تنهایی و گاهی نیز نیاز به قرار گرفتن در یک جامعه دارد.
همین که صبح از خانه خارج می شویم، روابط اجتماعی بین مردم را می توانیم به وضوح ببینیم و این روابط به دو گروه همجنس ها و ناهمجنس ها تقسیم می شود، اما آنچه که در اینجا موضوع بحث است نوع روابط بین دختران و پسران در جامعه ی ایران است.
مردم جامعه ی ایران به سبب داشتن روحیات، تفکرات، عقاید، باورها و سنت های اسلامی خاص خود تفاوت های چشمگیری با دیگر جوامع از جمله جوامع غربی و شرقی دارند که این خود عاملی است که در شکل گیری روابط بین دختران و پسران در اینچنین جامعه ای تأثیر زیادی بوجود می آورد و می تواند از زوایای گوناگون مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد تا نقاط ضعف و قوت آن پیدا شود.
در حال حاضر جامعه ی ایران باعبور از مراحل تاریخی مختلف از جمله انقلاب اسلامی، دوران جنگ و در نهایت اصلاحات، تغییر و تحولات زیادی را به خود دیده است که در هر یک از این مراحل حساس در بخشی از وقایع خود، شکل روابط بین دختران و پسران را دستخوش تحول کرده است.
این تحولات از دوره ی بگیر و ببندهای کمیته ای پس از انقلاب فرهنگی و آغاز دوران جنگ شروع شده و با رواج آزادی های مختلف فردی مثبت و یا منفی در دوران اصلاحات ادامه پیدا کرده تا به وضعیت فعلی رسیده است که تقریبأ همان روند دوره ی اصلاحات را ادامه می دهد.
اما آنچه مهم است حقیقت روابط بین دختران و پسران در این جامعه است که در پیدا و پنهان این نوع روابط چه چیزی وجود دارد و چه نوع از روابط در میان جوانان جامعه ایران بیشترین رواج را دارد و علاقه مندی های دختران و پسران ایرانی کدامند؟
به جرأت می توان گفت درصد بالایی از دختران و پسران در جامعه ی ایران شناخت درستی از رابطه ی سالم بین دو نا همجنس ندارند و در این مسیر دچار سطحی نگری و اشتباه می شوند، همچنانکه در تعریف یک رابطه با جنس دیگر، می شنویم در اکثر موارد موضوع از طرف پسران روی بحث جنسیت و از طرف دختران در بحث ازدواج پیش می رود و این اولین و سریعترین تفکرات جوانان ایرانی در هنگام ارتباط با جنس دیگر است.
جلب توجه و احساس مالکیت جنس دیگر در جوانان ایرانی افتخاری مهم و شایسته ی تقدیر به حساب آمده و آنان از این منظر احساس غرور می کنند که این خود نشان از ساختار نامناسب و عدم آموزش چگونگی ارتباط بین دختران و پسران در جامعه ایران است، موضوع عدم آموزش در این موضوع سبب ایجاد فرهنگ های و تولیدی خاص خود جوانان می شود که در برخی موارد شرایط اجتماعی و ناهنجاری های ویژه ای را در جامعه بوجود آورده است.
به نظر می رسد در این بین سهم نهادهای نظارتی و انتظامی نیز نباید نادیده گرفته شود، بررسی ها نشان میدهد هر چه نوع برخوردهای انتظامی با دختران و پسران بیشتر باشد شکل ارتباط نیز پنهانی تر و حالت زیرزمینی به خود می گیرد که این خود مسائل و پدیده های ویژه ی خود را به همراه دارد.
از دیگر روابط متداول بین دختران و پسران در محیط دانشگاه است که به شکل های مختلفی دیده می شود، اما آنچه اهمیت دارد موضوع آموزش رفتارهای مناسب به جوانان در این برخوردها است و لزوم ایجاد آگاهی در دختران و پسران برای شکل دهی نگرش و درنتیجه رفتار مناسب با جنس دیگر بسیار ضروری به نظر می رسد.
گروهی از نوجوانان و جوانان همه ساله از طریق شرکت در آزمون های سراسری دانشگا ها با اشتیاق فراوان وارد کلاس های درس دانشگا های مختلف کشور می شوند و به طور کاملأ ناگهانی خود را در یک محیط بزرگتر و کاملأ متفاوت با مدرسه می بینند که دختران و پسران از قومیت های مختلف و آداب و رسوم گوناگون و گاه متفاوت در کنار هم در یک کلاس جمع می شوند که این خود یک احساس مبهمی از نوع برخورد با جنس دیگر را بوجود می آورد.
آنچه که نیاز به آن در این بین کاملأ احساس می شود لزوم آموزش جوانان در برخورد با جنس دیگر است که باید بر اساس احترام متقابل و درک شرایط عقلی و روحی و عاطفی و جنسیتی طرفین باشد، این نکات باید به طور شفاف بر اساس معیارهای اسلامی که جزء جدایی ناپذیر فرهنگ مردم ایران است توضیح داده شود تا هر شخص به تناسب زمان و مکانی که در آن واقع شده رفتار مناسب و مطلوب یک جامعه ی فرهنگی و مدرن را از خود بروز دهد.
به نظر می رسد در صورت بوجود آمدن چنین موقعیت آموزشی از حجم ناهنجاری های موجود در سطح جامعه که بیشتر در اثر نادانی و جهل نسبت به نوع و ریشه ی رفتار است کاسته شده و جامعه به سمت اعتدال حرکت کند.
خدایا به هر که دوست می داری بیاموز که: عشق از زندگی کردن بهتر است و به هر که دوست تر می داری بچشان که : دوست داشتن از عشق برتر. (دکتر شریعتی)
